ธาตุ 6 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 19 / 32

11.2 อายตนะ 12 อายตนะ 12 หมายถึง แดนติดต่อให้จิตหรือวิญญาณกับอารมณ์คือสิ่งเร้าได้ติดต่อกัน แล้วสำเร็จ เป็นการเห็น การได้ยิน การได้กลิ่น การลิ้มรส การสัมผัส การรับรู้ อายตนะนั้น มี 12 คือ แบ่งเป็น 2 ปร

อายตนะ 12 แบ่งออกเป็นอายตนะภายใน 6 ประเภท ได้แก่ ตา, หู, จมูก, ลิ้น, กาย, ใจ และอายตนะภายนอก 6 ประเภท ได้แก่ รูป, เสียง, กลิ่น, รส, สัมผัส, ธรรมารมณ์ อายตนะภายในคือช่องรับรู้ที่เชื่อมต่อจิตกับอารมณ์ ส

ชิวหาวิญญาณธาตุ คือ ธาตุรับรู้ หรือได้รับรส กายวิญญาณธาตุ คือ ธาตุรับรู้การสัมผัส มโนวิญญาณธาตุ คือ ธาตุรับรู้ธัมมารมณ์ รวบรวมและจดจำอารมณ์และ คิดไปถึงอารมณ์และสิ่งที่จะก่อให้เกิดอารมณ์ต่างๆ ธาตุธรรมส

เนื้อหานี้สอนเกี่ยวกับการทำงานของธาตุธรรมในตัวมนุษย์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการรับรู้ผ่านกายและใจ โดยแบ่งประเภทของธาตุออกเป็น ชิวหาวิญญาณธาตุ, กายวิญญาณธาตุ และมโนวิญญาณธาตุ ที่มีบทบาทสำคัญในการสัมผัส และรั

ประโยค - วิภัชธรรมแปล ภาค ๓ (ตอนจบ) - หน้าที่ ๕ พระโโยควารั้น รวมรูปทั้งปวงนั้นเข้ากันโดยลักษณะ คือ ความสวย ก็เห็นว่า "นั่นเป็นรูป" อรูปธรรมทั้งหลายย่อมปรากฏ โดยเป็นทาง แก่พระโโยวาร นั้นแหละผู้ก้านคำร

เนื้อหาในวิภัชธรรมแปล ภาค ๓ (ตอนจบ) เกี่ยวกับการรวมอรูปธรรมและโลกียิตที่เกี่ยวข้องกับพระโโยวาร โดยพูดถึงการกำหนดนามบูชาและโลกุตตรจิต โดยมีการแสดงว่าโลกียิตทั้งหลาย ได้แก่ความรู้และการมีสติ และการทำให้

ประโยค ๔ - มงคลฤกษ์ปีนี้ (ปฏิทิน ภาค๒) - หน้าที่ 5 อุปสมากิมิวา มาริส มงคลปัญหา สมุจิจิตา เอก ทิพย์ มงคลนิติ วนฤดี เอก สุต เอก มติ ตกดุ มญญา อนุโม ค อนิรุงเทพา สาธุ วด โป ตู้ ยกสถาวโต พยากโร่ไท อำท

เนื้อหานี้เกี่ยวกับมงคลฤกษ์ในปีนี้โดยให้รายละเอียดและการทำนายที่เกี่ยวข้องกับการประกอบพิธีกรรมและการทำบุญ โดยมีการพูดถึงสัญลักษณ์ต่างๆ และความหมายในทางพุทธศาสนา. รายละเอียดเกี่ยวกับการปฏิบัติตนเพื่อคว

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 22 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 22 ปริมยเต ปริมาณ ๆ มา ปริมาณ ฯ ยุ ๆ โอกาสรสุส ปริมาณ ยสฺส จกฺขุสฺส ต์ โอกาสรปริมาณ ฯ อิทญจสุส

เนื้อหาในหน้า 22 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา นำเสนอการวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับโอกาสและปริมาณต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสรีรสัณฐาน และการสำรวจรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจในแนวทางของพระพุทธศาสนา เนื้อหาแ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 301 จตุตถปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 301 วาโรติ วุตโตติ กมฺม ฯ อิธาติ วุตโตติ อาธาโร ฯ โมฆ วารวเสนาติ วุตโตติ ตติยาวิเสสน์ ฯ [๓๖๕]

เนื้อหาในหน้านี้กล่าวถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และการจำแนกชนิดของวาราต่าง ๆ ที่ปรากฏในบทเรียน โดยเฉพาะการวิเคราะห์ความหมายและบทบาทของคำว่า 'วารา' และ 'โมฆ' ที่ปรากฏในบริบทต่าง ๆ เนื้อหานี้ยังได้ชี้ให้เห

ปะโยค๑ มงคลคติปีนี้ (ปฏิโมกขา) - หน้า 74 ปุวิติสติ ๓ โส โย มาเส มาเส สหาสุปลิจฉาแกน ทานมกสิ โส พุทธโลเก คัมมิสติ อยู๋ิ พุทธโลกสุด มคิโอ อาจิโรโก สุขวา ตกา กุตวา นิพคุณธาน ทานมกสิ ๓ เถโร สุสสนุกิ คนคคว

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของมงคลคติในปีนี้ ที่มุ่งเน้นการพัฒนาจิตใจและความสุขในชีวิตผู้คน โดยมีการอ้างอิงถึงหลักธรรมและคติจากพระพุทธศาสนา ซึ่งช่วยเสริมสร้างความเข้าใจและนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน พร้อม

ธรรมะ ประชll อนาถบิณฑิกเศรษฐี (เฮือกสุดท้ายของชีวิต) ๓๗๕ ท่านเศรษฐีค่อยๆ ปล่อยใจไปตามเสียงของพระเถระ ทําตามคําแนะนําที่ท่านบอกไปเรื่อยๆ พยายามแยกกายกับใจ ไม่ยึดมั่นถือมั่นในร่างกาย เอาใจหยุดนิ่งอยู่ใน

บทเรียนจากอนาถบิณฑิกเศรษฐีเกี่ยวกับการปล่อยวางในขันธ์ ๕ และการแยกกายกับใจ โดยพระเถระสอนให้ไม่ยึดมั่นในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และวิญญาณ เพื่อให้ใจเพ่งอยู่ในปัจจุบัน รวมถึงการไม่ยึดมั่นในธาตุต่างๆและ

ธรรมะเพื่อประช ผลแห่งการฟังธรรม ๒๑๕ ของอาชีวก ก็รู้ว่าอาชีวกนี้เคยเกิดเป็นงูเหลือม แล้วได้ฟัง อายตนวิภังค์มามาก จึงคิดจะสงเคราะห์อาชีวก ให้ได้สติระลึก ถึงสัญญาที่เคยสั่งสมมา จึงตอบไปว่า “สัตว์จำพวกนี้

เนื้อหาพูดถึงการฟังธรรมของอาชีวกซึ่งเคยเกิดเป็นงูเหลือม และการเข้าใจธรรมที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเขา เมื่อได้แก่ความรู้และความเข้าใจในอายตนะและขันธ์ ๕ ทำให้เขาตัดสินใจขอบวชเพื่อบำเพ็ญสมณธรรม

ธรรมวินัย (Dhamavinaya) the Doctrine and the Discipline; the Norm-Discipline ธรรมในธรรม Dhamma in Dhamma ธัมมจักกัปวัตตนสูตร Dhammacakkappavattanasutta, the Discourse of setting in motion the Whee

ธรรมวินัยคือ คำสอนและระเบียบปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมและศีลธรรม ซึ่งเปิดเผยในธัมมจักกัปวัตตนสูตร หรือการตั้งอยู่ในธรรมครั้งแรก นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงการนั่งสมาธิและการรู้จักเหตุเพื่อการปฏิบัติที่ถูกต้อง

ประโยค - สมุติปาสาทกายาม วินิจกฤก อุดโจษนา (ปฏโม โคฎิ) - หน้า 87 จ อสจัง มลญ อาวโรโคา อ วุฒิโต วนุกิติ ยาย เอา อารุฑ์ กวอรนุตี ๑ เทว ปริยายๆ อิติที เทวาน มนสีเกาน ฯ อาทีติทา ฯ สุสาติ ธานสุขฯ โพธิธูญญ

บทนี้เน้นความสำคัญของการเข้าใจธรรมะผ่านการใช้ภาษาที่ซับซ้อน โดยมีการกล่าวถึงลักษณะของธรรมชาติและชีวิตที่เต็มไปด้วยความยากลำบาก ว่าต้องการการพิจารณาอย่างลึกซึ้ง รวมถึงการตระหนักรู้ถึงความสุขและทุกข์ในช

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมภาวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสังคหฎีกา - หน้าที่ 192 ฉฏฐปริจเฉทวณฺณนา หน้าที่ 193 ปฏลาน พยาเปตวา ธารณนหาปนมณฑนวีชนกิจจาห์ จ จตุ ธาตีห์ วัย ขัตติยกุมาโร สนฺธารณพนธน

เนื้อหานี้นำเสนอการวิเคราะห์อภิธมฺมตฺถสงฺคหภายในและภายนอก ผ่านการเปรียบเทียบการทำงานของธาตุกับสภาวะของวิญญาณ โดยมีการอธิบายถึงการเกิดขึ้นและการสลายตัวของพลังงาน รวมถึงการสื่อสารระหว่างธาตุต่าง ๆ ในชีว

ประโยค - ประมวลปัญหาและสายลำลึกวิจารณ์ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้าที่ 153 พุทธิจิต ลง อ้อย ปัจฉา แปลว่า ย่อมประพฤติให้เป็นเพียงดังพระพุทธเจ้า. [๒๔๕๔]. ถ. ภูฆ, หร ธาตุ ประกอบกับ ติติ วัฒนาวัตถิด สำเร็

เนื้อหานี้พูดถึงการ分析ปัญหาและแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับหลักธรรมของพระพุทธเจ้า โดยเน้นถึงประเภทต่างๆ ของวิญญาณและการวินัยรวมถึงข้อผิดพลาดในประโยคต่างๆ พร้อมการอธิบายเกี่ยวกับความหมายและการใช้ศัพท์ในทางพุทธ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 641 ปญฺจมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 641 ปริโตติ อตฺตนฺติ อุปาทาน ฯ อตฺติ ขณฑิตนฺติ อุปมา ฯ วิย อุปมาโชตโก ฯ อปฺปานภาวนฺติ ฌานนฺติ

บทความนี้พูดถึงการใช้อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยาในการพัฒนาจิตใจและความเข้าใจทางสติปัญญา โดยได้แสดงถึงประโยชน์ของการฝึกฝนฌานและการเข้าถึงความรู้ที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับการปรับปรุงสภาพจิตใจ เทคนิคต่าง ๆ และหลักการใ

ประโยค - อธิบายว่าสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 74 (วิชาชีวิต = วิชา+เฝย (ในหมวด ทิว ธาตุ) + ติ. ถืออย่างหนึ่ง ท่านใช้เป็นกัมมาวก จาก (อัน.... ย่อมได้, หาได้). [ 2 ] ข้อที่พึงสังเกตก็คือ :- ก. สัญญา-สั

เนื้อหาอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างสัญญาและสัญญาณในบริบทของวิชาชีวิต โดยเสนอว่า สัญญาและสัญญาณมีบทบาทสำคัญในฉากและมิติของการวิเคราะห์คำสอนต่างๆ และพิจารณาความสำคัญของการตั้งอยู่เบื้องหลังหรือเบื้องหน้าใน

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 151 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 151 กุลติ เอเตนาติ กุล ชโน เอเตน วิวเสน อญฺญมญญ์ กุลติ สนฺตาเนติ อิติ ตสฺมา โส วํโส กุล นาม ฯ กุล

ในเนื้อหาแสดงถึงความสำคัญของกุลและการเป็นอาจารย์ในพระพุทธศาสนา โดยอธิบายถึงพฤติกรรมของผู้ที่มีคุณภาพในการเป็นผู้นำ และเน้นถึงการพัฒนาความรู้ทางด้านอภิธรรม เนื้อหายังเชื่อมโยงกับความเกี่ยวข้องในการฝึกฝ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 211 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 211 จริยเต ปวตฺติ เต จรณ์ ฯ หิสทฺโท ทฬหกรณ์ ฯ อธิปปิยตีติ อธิปเปต อธิปเปตสฺส จรณสุส ภาโว อธิปเปตตฺ

บทนี้พูดถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปัญจกาที่เน้นการวิเคราะห์จิตและอธิปเปต โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการสำรวจความเข้าใจในธรรมชาติของจิตและสัมพันธภาพกับอุปสรรคในการบรรลุธรรม นอกจากนี้ยังอธิบายถึงกรรมและผลกรรมใน

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยออ การรู้แจ้งอริยะสัจ 4 ตรงกับสัญลักษณ์ของธรรมภายในคัมภีร์พระรมภากาติ สำหรับการรู้แจ้งในไตรลักษณ์นั้น พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี ได้แสดงไว้เช่นกัน

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการรู้แจ้งอริยะสัจ 4 ที่ตรงในคัมภีร์พระรมภากาติ โดยพระมงคลเทพมุนีได้ชี้ให้เห็นว่า ทั้งหมดล้วนแต่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ซึ่งเมื่อรู้เช่นนี้จะเข้าใจถึงธรรมภายในกาย การรู้เห็นอริยะส

ประโยค - วิทยาธิรรมในภาค ๓ ตอนที่ ๑๓๖ ดั้งเป็นต้นก่อน ส่วนวินิฉัยโดยอรรถที่ไม่แปลกกัน พิงทราบดังนี้ ธรรมใดอ่อนจัด (จำทุกข์ให้เกิดขึ้น) เหตุนี้ ธรรมมั่นจึงชื่อว่า ว่าธาตุ (แปลวาธรรมผู้ตั้งขึ้น) หรือว่

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดทางวิทยาธิธรรมในภาค ๓ ตอนที่ ๑๓๖ โดยเน้นที่ธรรมชาติและทุกข์ รวมถึงการวิเคราะห์เรื่องธาตุและวิญาณ คำอธิบายเกี่ยวกับการถือธรรมของสัตว์และผลกระทบต่อทุกข์ ถูกนำเสนออย่างละเอียด การส

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมาตุวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสงฺคหฎีกา - หน้าที่ 191 อภิธมฺมตฺถวิภาวินี หน้าที่ 192 อุปาทายรูปตาปสงฺโค สิยาติ” ฯ น ยิทเมว อุปาทาเยว ปวตฺตรูปาน ติสมญฺญาสิทธิโต ฯ ย

ในบทนี้มีการสำรวจและวิเคราะห์อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา โดยเน้นความสำคัญของการเข้าใจอุปาทายรูปและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการเกิดและการมีอยู่ของสรรพสิ่ง ซึ่งมีการอธิบายถึงหลักการที่เกี่ยวข้องกับมหาภูตต่างๆ และ